-
1 światło
przy świetle gwiazd/księżyca im Licht der Sterne/bei [ lub im] Mondschein\światło dzienne Tageslicht ntsztuczne \światło künstliches Licht, künstliche Beleuchtung fpod \światło gegen das Licht, bei Gegenlicht2) autoświatła awaryjne Warnblinkanlage fświatła cofania Rückfahrscheinwerfer mświatła postojowe Standlicht ntświatła stopu Bremslicht ntświatła przednie [Front]Scheinwerfer mPl3) ( na skrzyżowaniu)8) przedstawiać kogoś/coś w korzystnym/niekorzystnym świetle jdn/etw in einem günstigen/ungünstigen Licht darstellen [ lub erscheinen lassen]zapalić komuś zielone \światło jdm grünes Licht gebenrzucić \światło na coś Licht auf etw +akk werfenujrzeć \światło dzienne ans Tageslicht kommen, an die Öffentlichkeit gelangenwydobyć coś na \światło dzienne etw ans Tageslicht befördern [ lub bringen]wyjść na \światło dzienne ans [Tages]Licht kommenw świetle czegoś im Lichte einer S. +gen -
2 geraten
geraten [gə'ra:tən] <gerät, geriet, \geraten>vi sein1) ( gelangen)in einen Sturm \geraten dostać się w zasięg burzyin Schwierigkeiten \geraten popaść w tarapatyan jdn \geraten wpaść na kogoś2) ( unbeabsichtigt kommen)unter einen Zug \geraten wpaść pod pociąg3) ( einen Zustand erlangen)in Wut/Panik \geraten wpaść we wściekłość/w panikędurcheinander \geraten Person: speszyć się; Unterlagen: popaść w nieładins Schwitzen \geraten zacząć się pocićin Brand \geraten zapalić sięins Stocken \geraten Gespräch: urywać się; Verkehr: zatrzymywać się4) ( ausfallen)etw ist jdm zu lang/groß \geraten coś komuś wyszło za długie/dużeetw gerät jdm gut coś się komuś udaje5) ( ähnlich werden)nach jdm \geraten wdać się w kogoś6) außer sich \geraten stracić panowanie nad sobą -
3 Licht
Licht [lɪçt] <-[e]s, -er> ntkein Pl światło ntein schwaches \Licht słabe światłoetw gegen das \Licht halten oglądać [ perf obejrzeć] coś pod światłodas \Licht der Öffentlichkeit scheuen mieć coś do ukryciasein \Licht nicht unter den Scheffel stellen znać swoją wartośćin einem anderen \Licht erscheinen ukazać się w innym świetledas ewige \Licht światłość f wiekuista[jdm] grünes \Licht [für etw] geben dać komuś pozwolenie [na coś]etw ins rechte \Licht rücken przedstawić coś we właściwym świetleetw ans \Licht bringen wydobyć [o wyciągnąć] coś na światło dziennejdn hinters \Licht führen wyprowadzić kogoś w poleans \Licht kommen wyjść na światło dzienne -
4 Brand
etw in \Brand setzen/stecken podpalić cośin \Brand geraten zapalić siędas Haus ist in \Brand geraten w domu wybuchł pożar2) (fam: Durst)jd hat einen [tüchtigen] \Brand komuś [strasznie] chce się pić, ktoś usycha z pragnienia
См. также в других словарях:
zapalić — kaganek, kaganiec oświaty zob. oświata. Zapalić komuś, czemuś, dla kogoś, dla czegoś zielone światło zob. zielony 4 … Słownik frazeologiczny
zapalać — Zapalić kaganek, kaganiec oświaty zob. oświata. Zapalić komuś, czemuś, dla kogoś, dla czegoś zielone światło zob. zielony 4 … Słownik frazeologiczny
zielony — 1. Iść, pójść na zieloną trawkę «stracić pracę»: W styczniu 2001 r. 90 osobowa załoga pójdzie na zieloną trawkę. ŻW 14/11/2001. 2. Posłać, wysłać kogoś na zieloną trawkę, na grzybki «zwolnić kogoś z pracy»: Crvenkovski w rozmowie ze mną… … Słownik frazeologiczny
światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające … Słownik języka polskiego
zielony — zielonyleni a. zielonyloni, zielonyleńszy 1. «będący koloru czwartego pasma widma (między żółtym a błękitnym), mający barwę świeżej trawy, szmaragdu» Zielony kolor, ołówek, materiał. Zielona suknia. Zielony barwnik. Ręce zielone od farby. Zielony … Słownik języka polskiego
światło — 1. Coś rzuca (nowe) światło na coś, coś przedstawia się w nowym, innym świetle «coś przyczynia się do wyjaśnienia czegoś»: Znalezisko rzuca nowe światło na historię osadnictwa na terenie północnej Polski. Metr 01/03/2001. 2. Przedstawić się,… … Słownik frazeologiczny
zaświecić — dk VIa, zaświecićcę, zaświecićcisz, zaświecićświeć, zaświecićcił, zaświecićcony rzad. zaświecać ndk I, zaświecićam, zaświecićasz, zaświecićają, zaświecićaj, zaświecićał, zaświecićany 1. «sprawić, żeby coś świeciło, paliło się, włączyć źródło… … Słownik języka polskiego
zająć — dk Xc, zająćjmę, zająćjmiesz, zająćjmij, zająćjął, zająćjęła, zająćjęli, zająćjęty, zająćjąwszy zajmować ndk IV, zająćmuję, zająćmujesz, zająćmuj, zająćował, zająćowany 1. «zapełnić, wypełnić sobą lub czymś jakąś przestrzeń, powierzchnię czegoś»… … Słownik języka polskiego
zaćmić — dk VIa, zaćmiććmię, zaćmiććmisz, zaćmiććmij, zaćmiććmił, zaćmiććmiony zaćmiewać ndk I, zaćmićam, zaćmićasz, zaćmićają, zaćmićaj, zaćmićał, zaćmićany 1. «uczynić coś ciemnym, ciemniejszym, osłabić światło, blask czegoś, osłabić widoczność czegoś;… … Słownik języka polskiego
odpalić — dk VIa, odpalićlę, odpalićlisz, odpalićpal, odpalićlił, odpalićlony odpalać ndk I, odpalićam, odpalićasz, odpalićają, odpalićaj, odpalićał, odpalićany 1. «zapalić coś (zwykle papierosa) przez przytknięcie, przyłożenie do ognia; przypalić» Odpalić … Słownik języka polskiego
zająć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zajmować {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zająć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Va, zająćjmę, zająćjmie, zająćjmij, zająćjął, zająćjęli, zająćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
